Δεκέμβριος 2014: Έθιμα Ταφής της Hannah Kent

Έθιμα Ταφής της Hannah Kent
Η ψηφοφορία που κάναμε εδώ στο site για το βιβλίο του Δεκεμβρίου βρήκε νικητή τα Έθιμα Ταφής της Hannah Kent.

[Τι διαβάσαμε τον προηγούμενο μήνα; Την Τριλογία της Νέας Υόρκης του Πολ Όστερ. Διαβάστε πως μας φάνηκε στα σχόλια του ποστ για το Νοέμβριο.]

Πράγματα που πρέπει να ξέρετε για το βιβλίο του Δεκεμβρίου:
– Είναι το πιο καινούριο από τα 3 βιβλία που έχουμε διαβάσει μέχρι τώρα στο So Much Reading Club, αφού εκδόθηκε το Σεπτέμβρη της περσινής χρονιάς. Μπορείτε να το βρείτε στο The Book Depository με €9.28, ενώ κυκλοφορεί και σε ebook.
– Κυκλοφορεί στα ελληνικά από τις Εκδόσεις Ίκαρος σε μετάφραση της Μαρίας Αγγελίδου και η τιμή του στα περισσότερα βιβλιοπωλεία είναι €14.85.
– Θα το βρείτε στο Goodreads όπου έχει μέση βαθμολογία 3,99/5 και στη biblionet.
– Μπορείτε να διαβάσετε ένα απόσπασμά του στα αγγλικά.
– To site, το Facebook και το Twitter της συγγραφέως.

Στα σχόλια αυτού του ποστ συζητάμε μέχρι το τέλος του μήνα το βιβλίο. Όποιος τελειώνει και θέλει να μοιραστεί τις σκέψεις του, με σπόιλερς και απ’ όλα, τον περιμένουμε. Μέχρι τότε, καλή μας ανάγνωση!

24 thoughts on “Δεκέμβριος 2014: Έθιμα Ταφής της Hannah Kent

  1. Ας κάνω την αρχή! Καταρχάς να πω ότι το διάβασα στα αγγλικά και το τελείωσα σήμερα. Αρκετά ενδιαφέρον το θέμα κ ο αναγνώστης εύκολα νιώθει σαν να μεταφέρεται σε άλλο τόπο/ χρόνο. Η εξέλιξη όμως της πλοκής και η πολυαναμενομενη «αποκάλυψη» στο τέλος (τι έκανε και γιατί αυτή η Agnes; Τυχαίο ή όχι το όνομα της πρωταγωνίστριας;) δεν απογείωσαν, κατά την γνώμη μου, την ιστορία. Το συστήνω μόνο για την ατμόσφαιρα, άντε και για την Margret, που την συμπάθησα ως χαρακτήρα!)

    Μου αρέσει!

  2. Μου άρεσε πάρα μα πάρα πολύ, τολμώ να πω πως για μένα ήταν η αποκάλυψη της χρονιάς! Τόσο η ατμόσφαιρα όσο και η γραφή – το διάβασα στα αγγλικά – με μάγεψαν! (έχω πειστεί να μάθω ισλανδικά :P) Το συστήνω ανεπιφύλακτα σαν βιβλίο σε όλους! Στην αρχή μας δίνονται στοιχεία για την υπόθεση της Agnes μέσω διοικητικών εγγράφων με αυστηρά ουδέτερο τόνο, ώστε να μας παρουσιαστούν μόνο τα δεδομένα όπως ακριβώς παρουσιάστηκαν και στην δίκη. Στην συνέχεια η αφήγηση αλλάζει πρόσωπα και βλέπουν τον διαφορετικό τρόπο σκέψης των χαρακτήρων του βιβλίου.. Εμένα με συνέρπασε η λυρικότητά του, αλλά μέσα σε όλα και το εξώφυλλό του!

    5/5 !

    Μου αρέσει!

  3. Καταπληκτικό το βιβλίο!! Είναι τόσο ωραίες οι περιγραφές απο την συγγραφέα που νομίζεις πως βρίσκεσαι στο χώρο και στο χρόνο που εκτυλίσσεται η υπόθεση. Ξεκινάς να γνωρίσεις την ηρωίδα που είναι μια δολοφόνος και όσο προχωρά η ιστορία την συμπαθείς και την συμπονάς όλο και πιο πολύ. Έχουν αναφερθεί τόσες λεπτομέρειες για όλους τους χαρακτήρες που το ζεις πραγματικά το βιβλίο. Η αφήγηση της Άγκνες είναι συγκλονιστική και σε κρατάει σε αγωνία για το τι έγινε τελικά. Πέρα απο την Άγκνες, η οποία είναι πραγματικά τραγική φιγούρα, πολύ ιδιαίτερος ο νεαρός εφημέριος και η σχέση που απέκτησε με την ηρωίδα. Είχα συνεχώς την ελπίδα πως κάτι θα γίνει στο τέλος και θα την γλιτώσει! Ειδικά οι τελευταίες σελίδες που την ενημερώνουν για την ημέρα του θανάτου της μέχρι το τέλος του βιβλίου είναι για πολύ κλάμα. Η σκηνή που μαζί με τον εφημέριο πηγαίνουν στον τόπο που θα την αποκεφαλίσουν ..σοκαριστική. Απο τα καλύτερα βιβλία που διάβασα φέτος ..

    Μου αρέσει!

  4. Ωραίο βιβλίο -απολαυστικό. Όχι ΤΟ αριστούργημα αλλά πέρασα ευχαριστα διαβάζοντας το. Ωραίες περιγραφές της Ισλανδίας, της οικογενειακής ζωής των Ισλανδών κτλ κτλ αλλά δεν μπορώ να πω πώς »απογειώθηκε» η ιστορία. Ενώ η συγγραφέας έχτιζε την ιστορία της Αγκνες με έγγραφα κτλ κτλ το τέλος ήταν λίγο πολύ αναμενόμενο.(η ιστορία μπορεί να βασίζεται σε αληθινά γεγονότα αλλά θα μπορούσε να την διανθίσει). Επίσης εκτός απο την Αγκνες δεν πολυμάθαμε πράγματα για τους άλλους χαρακτήρες του Κορνσαου.(εκτός από την Μαγκρετ που την κατασυμπάθησα και ήταν πιο »ολοκληρωμένος χαρακτήρας) Οκ η πρωταγωνίστρια της ιστορίας εννοείται πως είναι η Αγκνες αλλά θα ήταν ενδιαφέρον, κατά την γνώμη μου, να μάθαινα περισσότερα για την γνώμη και την σταδιακή αλλαγή πχ του Γιον ή της Λάουγκα. Επίσης στην περιγραφή του φονικού κάτι έλειπε. Η Αγκνες ήταν τραγική φιγούρα αλλά κάπως η»περιγραφή» να μην έβγαζε ιδιαίτερο συναίσθημα. Σκότωσε ο Φρίντρικ τον Νάταν, βοήθησε η Άγκνες και.. αυτό ήταν.

    3,5/5

    Μου αρέσει!

    • Δεν καταλαβαίνω τι παραπάνω θα ήθελες από το φονικό. Η Agnes αναγκάστηκε να αποτελειώσει τον άνθρωπο που αγαπούσε, ο οποίος την κακομεταχειρίστηκε και έδιωξε, αφού τον έβλεπε να σπαρταράει και να ξερνάει αίματα. Νομίζω πως είναι ήδη τραγικότατο. Εξ άλλου το βιβλίο δεν είναι γραμμένο ούτε για τη δράση ούτε για τα plot twists.

      Μου αρέσει!

      • δεν είχα καμιά ψευδαίσθηση πως το βιβλίο ήταν δράσης απλά στην σκηνή του φονικού κάτι μου λείπει. αυτό.!(στο ύφος? στην περιγραφή των συναισθημάτων?) ενώ η κατασταση είναι τραγική και η σκηνή θα μπορούσε να»απογειωθεί» κατα την γνωμη μου αυτό δεν έγινε. (ασε που η Αγκνες σκοτωσε τον ερωτα της τον Ναταν και κατευθειαν μετα αρχισε να ασχολείται με πρακτικές λεπτομέρειες, αλλα τεσπα αυτο ειναι προσωπική μου άποψη). ο καθένας όμως εχει την γνώμη του

        Μου αρέσει!

  5. Ένα αρτιο καλογραμμένο ιστορικό μυθιστόρημα. Σκοτεινό και λυρικό όσο πρέπει. Αν θεςνα γνωρίσεις τα ήθη της Ισλανδίας του 19ου αι. ειναι το ιδανικό ανάγνωσμα. Η σκιαγράφηση των κεντρικών χαρακτηρων, η υποκρισία του κοινωνικού περίγυρου, ο τρόπος χρήσης των πηγων, οι περιγραφές της αγροτικής ζωής και υπαίθρου, η πλούσια εικονοποια, το συναίσθημα που δεν εκβιάζεται δίνονται θαυμάσια από τη Κεντ. Όντως «το σκοτεινό γράμμα αγάπης της για την Ισλανδία». Την αγάπησα κι εγώ.

    Μου αρέσει!

  6. *spoiler alert* Η πρώτη μου αντίδραση μόλις το έκλεισα ήταν ένα μεγάλο και δυνατό «αχ». Μου άρεσε πάρα πολύ και αξίζει πεντάρι, παρόλο που από μερικές πλευρές δεν ήταν τέλειο. Η ιστορία ξετυλίχθηκε πανέμορφα και μου άρεσε η εναλλαγή από το γ’ πρόσωπο στο α’. Έκανε λίγο κοιλιά κάπου στη μέση που ο Toti πηγαινοερχόταν συνέχεια και έπρεπε να της τα βγάζει με το τσιγκέλι, αλλά ήταν τόσο καλογραμμένο που δε βαρέθηκα καθόλου. Με δυσκόλεψε λίγο το λεξιλόγιο επειδή το διάβασα στα αγγλικά και το ότι οι μισοί χαρακτήρες λέγονταν Jon & Jonsson, αλλά το ξεπέρασα κι αυτό γρήγορα. Με συγκίνησε ιδιαίτερα το σημείο στο τέλος που η Margret βρήκε τη Lauga να κλαίει. 5/5 λοιπόν!

    Μου αρέσει!

  7. Το διάβασα στα αγγλικά, το τελείωσα το ΣΚ και μου άρεσε πολύ!
    Ατμοσφαιρικό, καλογραμμένο, με ωραία πλοκή όσο προχωρούσε. Στην αρχή δεν ξετρελάθηκα, αλλά όσο προχωρούσε, τόσο πιο πολύ μου άρεσε. Πολύ καλοί χαρακτήρες, ιδιαίτερα οι γυναίκες (Agnes και Margret ειδικότερα).
    Αποδίδει πολύ καλά την κοινωνία και τις προκαταλήψεις της εποχής, και τον τρόπο ζωής στην Ισλανδία του 19ου αιώνα. Πολύ ενδιαφέρουσα ιστορία και μου άρεσε ο τρόπος που τη διηγήθηκε η συγγραφέας. Τέλος, πιστεύω πως ένας λόγος που μου άρεσε τόσο ήταν ότι οι χαρακτήρες της ιστορίας δεν είναι οι τυπικοί που περιμένει κανείς από ένα βιβλίο που περιγράφει εκείνη την εποχή. Έχουμε συνηθίσει να διαβάζουμε για αριστοκράτες, όχι για αγρότες και υπηρέτες.

    4/5

    Μου αρέσει!

  8. το τέλειωσα και γω χτες, έχω διάφορα να πω, για πάμε:
    – η ιστορία ήταν παράξενα όμορφη. σκεφτόμουν συχνά πως αν διάβαζα την ίδια ιστορία αλλά τοποθετημένη σε μια άλλη εποχή πχ σήμερα και σε μια άλλη τοποθεσία πχ νοτιότερη Ευρώπη, το πιθανότερο είναι πως δε θα μου έκανε τίποτα. ο συνδιασμένος του χρονικού πλαισίου με την τοποθεσία όμως κάνει το βιβλία ξεχωριστό
    – κάθε περιγραφή τοπίου ή δραστηριότητας χτίζεται εξαιρετικά και δεν κουράζει ποτέ, άνθρωπος που θα βαρεθεί με τα Έθιμα Ταφής πρέπει να μένει απαραιτήτως μακριά από ένα 60-70% της μοντέρνας λογοτεχνίας. τύπου να του χτυπάμε τα χέρια κάθε φορά που πιάνει τέτοιο βιβλίο
    – δεν είχα ιδέα πως βασίζεται σε γεγονότα που έχουν συμβεί. αυτό δεν κάνει κάποια ιδιαίτερη διαφορά στο μυαλό μου, αντιμετωπίζω το βιβλίο και πάλι σαν ένα κομμάτι μυθοπλασίας, τέτοια είναι ξεκάθαρα. όμως αυτό λέει αρκετά για τη δουλειά που έκανε η συγγραφέας, συνδέοντας κομματάκια πληροφοριών προσπαθόντας να πει τη δική της ιστορία. την εκτίμησα λίγο παραπάνω
    – έχω ένα μικρό προβληματάκι με την ανάπτυξη των υπόλοιπων χαρακτήρων εκτός της Άγκνες και ίσως και της Μαργκρέτ. η υπόλοιπη οικογένεια και ο Τότι είναι χαρακτήρες που θα έπρεπε να έχουν περισσότερο χώρο στο μυθιστόρημα, αφού υπάρχουν πράγματα που δεν υπάρχει βαθύτερη κατανόηση του γιατί έγιναν όπως έγιναν
    – από το γράμμα που ορίζει την ημερομηνία εκτέλεσης της Άγκνες και μετά, το βιβλίο κάνει κάτι φανταστικό, γίνεται έντονο με πολύ προσωπικό και άμεσο τρόπο, ένιωθα συνεχώς πως κάποιος μου έχει χώσει το κεφάλι κάτω από το νερό. δεν το περίμενα, μιας και μέχρι τότε ο τρόπος γραφής είναι αρκετά πιο ήρεμος και νηφάλιος, ακόμη κι όταν περιγράφει σχεδόν εξίσου δύσκολα πράγματα
    – πρέπει με κάποιον τρόπο να μάθω Ισλανδικά, το ‘χα κι από παλιότερα αλλά τώρα με το βιβλίο μου ήρθε πάλι. μιλάει κανείς σας Ισλανδικά να τον πάρω για δάσκαλο;

    4*/5 από μένα, με όλη μου την καρδιά

    Μου αρέσει!

  9. Ενθουσιασμένη.Πεντάστερο απλόχερα δύσκολα βουρκώνω με βιβλίο πλεον και σε τούτο δάκρυ κορόμηλο.Μπράβο στην πιτσιρίκα Κεντ

    Μου αρέσει!

  10. Είναι βιβλίο που σε κερδίζει σταδιακά. Στο τέλος συμπάσχεις και δε θες να ερθει η ώρα της εκτέλεσης. Εξαιρετικό κι αξιοδιάβαστο βιβλίο!

    Μου αρέσει!

  11. Εξαιρετικό, από τα καλύτερα που διάβασα τούτη τη χρονιά.

    Με εντυπωσίασαν οι περιγραφές του τόπου – σε κάποια σημεία ένιωθα το χιόνι να πέφτει, το κρύο να περνάει το δέρμα μου. Μου άρεσε η εξέλιξη του χαρακτήρα της πρωταγωνίστριας, ήθελα λίγο παραπάνω για τους άλλους, αλλά και πάλι νομίζω πως καταφέρνεις να σχηματίσεις ολοκληρωμένη άποψη για τα ήθη/έθιμα της περιοχής την εποχή που περιγράφει. Οι τελευταίες σελίδες καθηλωτικές, καταφέρνει να σε κάνει να συμπάσχεις με την Άγκνες (πραγματικά ήθελα να της δώσουν κι εκείνης χάρη).

    Σπουδαίο πρώτο βιβλίο από μια τόσο νέα συγγραφέα, μπράβο της!
    4.5*/5 από μένα.

    Μου αρέσει!

  12. Εξαιρετικό, δυνατό και για μένα απο τα καλύτερα της χρονιάς. Πολύ ωραίες περιγραφές, έντονα συναισθήματα, μέχρι που δάκρυσα. Δεν με κούρασε καθόλου, το τελείωσα σε 2 μέρες.Όμορφο
    εξώφυλλο. Μπράβο στην Κέντ. 5/5

    Μου αρέσει!

  13. Πολύ ωραίο, δυνατό, και υπόσχεται πολλά για τη συνέχεια της συγραφέως. Ειδικότερα :
    – φανταστική η απόδοση του τοπίου, του κλίματος, υπέροχα δοσμένη, το κρύο που περονιάζει το σώμα, παγώνει τις καρδιές, η ερημια των λόφων αντανακλά την ερημιά της ´Αγκνες,
    – γνωρίζοντας ότι η συγγραφέας είχε κάνει διδακτορικό πάνω στο θέμα, φοβόμουν ότι το βιβλίο θα ήταν στεγνό, σαν πανεπιστημιακό δοκίμιο. Συχνά η ενδελεχής έρευνα οδηγεί σε μέτριας αξίας λογοτεχνήματα, παρότι προσφέρουν πολλές γνώσεις. Καμμία σχέση! Εδώ το ερευνητικό υλικό είναι «χωνεμένο» κ η φανερά ταλαντούχα πένα το μετουσιώνει σε ζωντανή περιγραφή των κοινωνικών συνθηκων της εποχής, πράγμα που με οδηγει να πω :
    – επιτέλους, διαβάζουμε για τη ζωή των απόρων, που ήταν κ η πλειοψηφία το 19ο αι, κ όχι για πλόυσιους, όπως είπε κ κάποιος άλλος φίλος εδώ
    – το ότι ένα μυθιστόρημα που διαδραματίζεται σε ένα «ακίνητο » τοπίο , βαςιζόμενο κυρίως στην εςωτερική ζωή των ηρώων , ενώ ταυτόχρονα γνωρίζουμε εξαρχής το τέλος, αποδεικνύεται page turner, δείχνει την αξία της συγγραφέως.
    Κάποιες αδυναμίες όντως υπάρχουν, πχ τί γίνεται με τις αδερφές κλπ, αλλά overall πολύ καλο, ιδίως για πρ´ωτο πόνημα. Θα βάλω 4 στα 5 (πολύ καλό είπαμε, όχι αριστούργημα..), καθώς μπόρεσα την επόμενη μέρα να αρχίσω άλλο βιβλίο (τον αστερισμό ζωτικών φαινομένων, άσχετο, αλλά αυτό θα το διαβάσουμε εδω?) , ενώ όταν ένα βιβλίο είναι πραγματικά ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΟ χρειάζομαι 3-4 μέρες μετά να το σκέφτομαι. Αυτό ναι μεν μου άρεσε πολύ, αλλά όταν τελείωσε δεν «με ακολούθησε» για πολύ

    Μου αρέσει!

  14. Πω πω. ΠΩ. Από την ώρα της ανακοίνωσης της εκτέλεσης και μετά δεν πήρα ανάσα. Η σύγκριση μεταξύ των απέραντων κοιλάδων και των ασφυκτικών badstofa μου άρεσε άπειρα. Η Agnes σαν χαρακτήρας επίσης. Τεράστιο respect στη συγγραφέα, κάποια quotes της Agnes αξίζουν μια θέση στον τοίχο του Nick Cave. Το αγάπησα παιδιά, σας ευχαριστώ για την ευκαιρία να ανοίξω τους λογοτεχνικούς μου ορίζοντες.

    Μου αρέσει!

  15. Το τελείωσα σε 2 μέρες.. Το βρήκα εξαιρετικό. Διαβάζοντας είχα συνεχώς την αίσθηση ότι ζω στην Ισλανδία. Οι περιγραφές ήταν πολύ ζωντανές, τόσο του τοπίου όσο κ της καθημερινότητας. Ένιωθα το κρύο, την κούραση, και για κάποιο λόγο η εικόνα που σχηματιζόταν στο μυαλό μου ήταν όλα να εκτυλίσσονται σε ένα φόντο γαλάζιο, είχε κάτι απο παραμύθι η ατμόσφαιρα.
    Μου άρεσε πολύ αυτός ο μονόλογος που χρησιμοποίησε η συγγραφέας, φανταζόμουν μια γυναίκα που διηγείται την ιστορία της σε εμάς που διαβάζουμε, κ όχι μόνο στην οικογένεια και τον εφημέριο.
    Ιδιαίτερο βιβλίο, που δεν σε αφήνει στιγμή.
    5/5

    Μου αρέσει!

  16. Καθώς το διάβασα εξ’ολοκλήρου στα μέσα μεταφοράς, εκεί διάβασα και το τέλος. Με άγγιξε τόσο που δάκρυσα. Εκπληκτικό βιβλίο,με υπέροχες περιγραφές, σε ταξιδεύει και αυτόματα φεύγεις από τον γκρίζο ηλεκτρικό και βρίσκεσαι στην Ισλανδία και νιώθεις ότι η Άγκνες μιλάει και σε σένα όχι μόνο στον Τότι. Κατά τη διάρκεια της ανάγνωσης μου, αυτό που ένιωσα ήταν ότι η προκατάληψη που υπήρχε στην αρχή απέναντί της,οι σκληροί χαρακτηρισμοί για έναν άνθρωπο που δεν τον είχαν γνωρίσει,η τάση που είχαν για να της ορμήξουν και να καλύψουν ίσως έτσι δικά τους κενά είναι ένα θέμα που τόσο συχνά βλέπουμε και τώρα. Προσωπικά μου ώθησε την περιέργεια να ψάξω και να δω τις πηγές που αναφέρει η ίδια η συγγραφέας στο τέλος. Προτείνεται ανεπιφύλακτα!
    4,5/5

    Μου αρέσει!

  17. Ωραίο βιβλίο!
    Παίρνει μια γνωστή (στην Ισλανδία) ιστορία και μας δίνει μια άλλη οπτική, καθόλου βαρετή κι εξίσου πιθανή με την αρχική υπόθεση.
    Στην αρχή με ξένισαν τα κομμάτια που διηγείται η Άγκνες σε πρώτο πρόσωπο, όμως, όσο προχωρούσε το βιβλίο, τα βρήκα απαραίτητα, για να την καταλάβω περισσότερο.
    Μου άρεσε ο τρόπος γραφής. Ακόμα και η περιγραφή των τοπίων/δωματίων, που δεν πετυχαίνουν πολλοί, ήταν ενδιαφέρουσα.
    Ήθελα, πάντως, και μια εξίσου αναλυτική περιγραφή και των άλλων χαρακτήρων, εκτός της Άγκνες και της Μάργκρετ. Κι αν όχι όλων, τουλάχιστον του Τότι και του πατέρα της οικογένειας.
    Στο τέλος έκλαιγα (κανονικά, με λυγμούς). Δεν έχω διαβάσει άλλο βιβλίο τελευταία που να μου το προκάλεσε αυτό.
    Συνολικά, μου άρεσε. Εννοείται ότι θα το προτείνω και σε άλλους!

    ΥΓ: Θεωρούμε την ιδιωτικότητα αυτονόητη, αλλά δεν είναι καθόλου. Πριν 3-4 γενιές, όλη η οικογένεια και οι βοηθοί, ζούσαν στο ίδιο δωμάτιο.

    Μου αρέσει!

  18. Πάρα πολύ ωραίο βιβλίο που το ταλαιπωρούσα λόγω έλλειψης χρόνου αλλά χθες το τελειώσα στις 5.00 τα ξημερώματα γιατί δεν μπορούσα να το αφήσω από τα χέρια μου. Τέλεια σκιαγράφηση χαρακτήρων, τοπίων, εποχής. Αγαπημένοι ήρωες πλην του ζευγαριού των γυναικών Άγκνες και Μάργκρετ, ο Τότι και η Στέινα. Τρομερή έρευνα από την νεαρή συγγραφέα και γραφή που σε παρασέρνει και σε βάζει εντελώς μέσα στο κλίμα ειδικά προς το αναπόφευκτο τέλος είναι σαν να σε περνάνε μικρά ηλεκτροσόκ. 4,5/5 Πρέπει να κάνω ένα ταξιδάκι στην Ισλανδία.

    Μου αρέσει!

  19. Το βιβλίο έχει πάρει πολύ καλές κριτικές που εμένα προσωπικά μου καλλιέργησαν μεγάλες προσδοκίες πριν το διαβάσω. Το θέμα είναι πρωτότυπο και η αρχειακή ιστορική δουλειά απο πίσω φαίνεται ότι είναι μεγάλη και εμπεριστατωμένη. Ο τόπος και ο χρόνος της διήγησης αναπλάθονται με μεγάλη ζωντανια, οι περιγραφές της ισλανδικής ζωής των αρχών το 19ου αιώνα είναι τόσο ρεαλιστικές που ως αναγνώστης ένιωθα μερικές φορές το κρύο να με περονιάζει πραγματικά. Αυτό είναι νομίζω και ένα απο τα στοιχήματα που η συγγραφέας κερδίζει. Στα μεγάλα συν επίσης η ρεαλιστικότητα της σκηνής της εκτέλεσης.

    Παρά ομως την εξαιρετική τοποθέτηση της πλοκής, έχω μείνει με μια αίσθηση ανεκπλήρωτου. Η ηρωίδα Αγκνες σκιαγραφείται με πειστικότητα, η ψυχολογία της ανατέμνεται με χειρουργική ακρίβεια. Κανείς ομως απο τους υπόλοιπους «περιφερειακούς» χαρακτηρες δεν ακολουθεί μια αντίστοιχη διαδρομή, δεν εξελίσσονται αντιστοίχως με την πλοκή της υπόθεσης. Ακόμη και όταν σε σημεία υπάρχει μια εξέλιξη, αυτή μοιάζει μεταιωρη, ανεξήγητη και μένει κατόπιν στάσιμη.

    Δεύτερο μεγάλο μειονέκτημα πιστεύω είναι η σχέση του παρόντος με το παρελθόν. Η ιστορία εξελίσσεται με συνεχόμενα φλας μπακ και αναμένει κανείς αυτό να οδηγηθεί σε μια αμοιβαία κατανόηση μέσω ταυτόχρονα μιας κορύφωσης. Η Αγκνες έχει καταδικαστεί για φόνο, διαφαίνεται απο την αρχή ότι η ενοχή της είναι αμφισβητούμενη, δεν υπάρχει ομως καμία αναφορά στο δικαστήριο που την καταδίκασε και παραμονή ανεξήγητο μυστήριο με ποιο σκεπτικό οι δικαστές την στείλανε στο θάνατο.

    Συνολικά λοιπόν, Βαθμολόγηση 3/5

    Μου αρέσει!

Σχολιάστε

Ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για την εξάλειψη των ανεπιθύμητων σχολίων. Μάθετε πως επεξεργάζονται τα δεδομένα των σχολίων σας.